Είναι γεγονός ότι η ενασχόληση με το αθλητισμό σε οποιοδήποτε επίπεδο, είτε σαν αθλητής, είτε σαν θεατής, παράγοντας, προπονητής, δημοσιογράφος κ.τ.λ. επιδρά θετικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Ιδιαίτερα όμως επιδρά στην προσωπικότητα του νέου ανθρώπου.
Όμως δεν μπορούμε να μιλάμε για αυτή την θετική επίδραση του αθλητισμού όταν βλέπουμε καθημερινά φαινόμενα αντιαθλητικής συμπεριφοράς παραγόντων … και όταν τις περισσότερες φορές επικροτούνται με διάφορους τρόπους δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε απογοήτευση.
Το «περίεργο» είναι ότι όλα αυτά τα απαράδεκτα και τραγικά φαινόμενα γίνονται από ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι αγαπούν τον αθλητισμό…
Η ουσία λοιπόν του αθλητισμού είναι η μεταφορά στην καθημερινή ζωή όλων εκείνων των στοιχείων που δίνουν γοητεία και ομορφιά στον χώρο αυτό.
Η ‘Αμιλλα, η Ευγένεια, η Τιμιότητα, η θέληση, η Συνεργασία, ο Αγώνας, η Προσπάθεια, η Τόλμη, η Αποφασιστικότητα, η Υπομονή και η Επιμονή, η Νίκη και η Ήττα, η Χαρά και η Λύπη, η Ικανοποίηση και η Πίκρα μαζί, η Αξιοπρέπεια, ο Σεβασμός και όλα εκείνα τα συναισθήματα και οι καταστάσεις του νιώθεις τόσο έντονα στο χώρο του αθλητισμού και που φανερώνουν το μεγαλείο και τη μοναδικότητά του.
Αυτά είναι τα στοιχεία που θα πρέπει να μείνουν στον άνθρωπο –μετά από μια πορεία μέσα στους αθλητικούς χώρους- και που θα τον βοηθήσουν στο στίβο της ζωής. Σίγουρα η κοινωνία μας και κατ΄ επέκταση η ζωή μας θα ήταν πολύ καλύτερη αν ο αθλητισμός αποτελούσε τη βάση της, γιατί ο αθλητισμός είναι μια υγιής αντίληψη ζωής, είναι τρόπος να ζεις!
Περικλής Παντούλας
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής-Προπονητής
